Geleneksel Türk Okçuluğu ve Pusat müzesi, Ankara kalesi kapısından Anadolu Medeniyetleri müzesine inen Gözcü sokak üzerinde yer alıyor. Ne zaman gitsem, hep kapalı görürdüm. 3 Aralık 2012 günü önünden geçerken, yine kapalıydı. Hemen altındaki kafeye sorduğumda, meğerse bu kafe yönetiyormuş, müzeyi. Biletler 50TL.. Kafede biraz bekleniyor ve grup olarak bir rehber eşliğinde geziliyor.

Müzede; Göktürk, İskit, Selçuklu, Osmanlı dönemlerinin yanı sıra Lidya, Urartu, Pers, Roma ve antik Yunan dönemlerine ait kılıç, kalkan, teber, menzil ve savaş okları, temren (ok ucu), zihgir, zırh, sadak ve tirkeşler sergileniyor.

Kılıcın elle tutulan kabzası ile kılıç gövdesi arasında, eli koruyan bölüme balçak adı verilmektedir. Padişah II. Abdülhamit’e ait, Şam’da yapılmış tören kılıcının balçak bölümünün ortasına Davud Yıldızı işlenmiş.

Müze’de, çeşitli dönemlere ait çok sayıda ok ucu (temren) koleksiyonu bulunuyor. Türk okçuluğu üzerine geniş bilgi sunuluyor.

İngiltere’de kullanılan ve long bow adı verilen uzun yaylardan, Türk yayları farklı. Türk yayları kısa ve atın üzerinde geri dönüp ok atma olanağı sağlıyor. At üzerindeyken, uzun yay ile, yayın boyu nedeniyle ok atma olanağı yok. Türk yaylarının yapımında akçaağaç ana gövdeyi oluşturuyormuş. Tutkalı en çok emen akçaağaçmış. Kalıba konularak şekillendirilen akçaağacın dış kısmına manda boynuzu, onun üzerine de öküzlerin ayak ve dizleri arasındaki tendonlardan elde edilen sinir lifleri yapıştırılıyormuş. Kiriş ise, saf ipekten veya koyun ve keçi barsağının bir dizi işlenmesi sonucu elde ediliyormuş.

Bir hafta sonu, keyifle gezilebilecek ve tarihle ilgili güzel bilgiler alınabilecek bir müze.

Bir başka yazımda görüşmek üzere esen kalın, sevgili dostlar.

GÖRSELLER: https://photos.app.goo.gl/s25Bhk7tQfuFq7wt7